هدف اینترنت اشیاء^[1] ‏(IoT)‏ این است که انسان را به سمت عصر جدیدی از محاسبات هدایت کند که در آن اینترنت گسترش یافته و با میلیاردها نوع دستگاه جدید در ارتباط خواهد یافت. IoT بر ایده یکپارچه‌سازی و ادغام اشیای هوشمند روزمره که مجهز به حسگرها بر پایه اینترنت هستند استوار می‌باشد. اشیای ناهمگن^[2] قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر و ارائه خدمات در هرجای ممکن هستند که خود چشم انداز جدیدی از امکانات نوین را فراهم می‌کند.
تمام این گستردگی و فراگیر شدن توسط حسگرها (از شناسایی فرکانس رادیویی بدون باتری (RFID) گرفته تا دستگاه‌های حسگر مجهز به سنسورها) به واقعیت خواهد رسید. این دستگاه‌ها پدیده‌های فیزیکی مختلف را حس می‌کنند و می‌توانند وظایف گوناگونی را انجام دهند. رایانش ابری^[3] زیرساخت‌های مورد نیاز برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های ایجاد شده توسط این سنسورها را فراهم خواهد کرد. این زیرساخت با امکان ارائه خدمات سراسری^[4] کاربردهای مختلفی را فراهم می‌کند. تجزیه و تحلیل این داده‌ها برای کسب و کارها و دولت‌ها مهم خواهد بود و در نهایت به کلیدی برای ایجاد مدل‌های جدید کسب ‌و کار تبدیل خواهد شد.
مفهوم اینترنت اجتماعی اشیاء^[5] ‏(SIoT)‏ چنین است که امکان ایجاد هوشیاری در اینترنت اشیاء را با فعال کردن شبکه‌های اجتماعی در میان دستگاه‌های متصل به اینترنت فراهم می‌کند. این دستگاه‌ها با استفاده از زیرساخت‌های موجود در شبکه اجتماعی قادر خواهند بود با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و حلقه‌های اجتماعی بین افراد را براساس اهداف و سلایق مشترک شکل دهند و مسائل مربوط به IoT مانند مقیاس‌پذیری را مورد توجه قرار خواهند داد. همچنین دستگاه‌های متصل به IoT روابط مبتنی بر اعتماد را ایجاد می‌کنند که از این روابط برای ارائه خدمات استفاده می‌شود. SIoT امکان مدیریت تعداد زیادی از دستگاه‌های IoT را میسر می‌سازد.
اینترنت وسایل نقلیه^[6](IoV) ‏ نیز یک مفهوم نوظهور است که از حوزه‌ اینترنت اشیاء مشتق شده. ایده IoT به ارتباط پویای بین تلفن همراه با وسایل نقلیه، زیرساخت‌ها، رانندگان و مسافران اشاره دارد. این ارتباط به چند دسته^[7] تقسیم‌ می‌شود.
V2V (‏وسیله نقلیه به وسیله نقلیه)‏ هنگامی که وسایل نقلیه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
V2I (‏وسیله نقلیه به زیرساخت) ‏زمانی که وسایل نقلیه با ‏واحدهای جاده‌ای (RSUs) ‏در ارتباط است.
V2H (‏وسیله نقلیه به انسان)‏ هنگامی که وسایل نقلیه با رانندگان یا مسافران وسایل نقلیه ارتباط برقرار می‌کنند.
مزیت کلیدی IoT، اشتراک‌گذاری اطلاعات بین نهادهای مختلف است که تا حد زیادی در رفع ترافیک جاده‌ای سودمند می‌باشد. مزیت‌های تجاری زیاد IoV افق روشنی را برای این موضوع وعده می‌دهد که سبب شده محققان و شرکت‌های بسیاری جذب این ایده‌ها شوند. ایجاد محیطی برای ارتباط همه جانبه با وسایل نقلیه در جاده‌ها، فرصت‌های عظیمی را برای سازمان‌های دولتی و غیردولتی فراهم می‌آورد تا با رانندگان در جاده‌ها ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال، اگر تصادفی در جاده رخ داده باشد یا ساخت ‌و سازی در حال اجرا باشد، مسئولان راهنمایی و رانندگی می‌توانند به رانندگان اطلاع دهند که مسیر جایگزینی را انتخاب کنند. این اطلاعات را می‌توان به طور مستقیم در سیستم‌های هدایت وسیله نقلیه وارد نمود و به راحتی از طریق اینترنت منتقل کرد. این روش ارتباط با ماشین‌ها و رانندگان می‌تواند به میزان قابل‌توجهی هزینه و زحمت نصب بیلبوردهای گران‌قیمت در جاده‌ها را کاهش دهد. ​
اینترنت اجتماعی وسایل نقلیه^[8] (‏SIoV) ‏آخرین پیشرفت در حوزه IoV است. این مفهوم همان مسیر و روند تکنولوژی برادر خود یعنی SIoT را دنبال می‌کند. یک عامل کلیدی که SIoV را هیجان‌انگیز می‌کند این واقعیت است که وسایل نقلیه می‌توانند با خود معاشرت کنند و اطلاعاتی مشترک مانند شرایط جاده، نزدیکترین جایگاه‌های سوخت و هتل‌ها را به اشتراک بگذارند. اجتماعی شدن در SIoV فقط به وسایل نقلیه محدود نمی‌شود؛ بلکه شبکه شامل رانندگان، مسافران و زیرساخت‌ها نیز می‌باشد.